Karisi Saray, Avram’a çocuk verememisti. Saray’in Hacer adinda Misirli bir cariyesi vardi. Saray Avram’a, (…) “Lütfen cariyemle yat, belki bu yolla bir çocuk sahibi olabilirim” dedi. Avram Saray’in sözünü dinledi. (…) Rabb’in melegi (hamile kalan Hacer’e) (…) “Bir oglun olacak, 
adini Ismail koyacaksin. (…) Herkes ona karsi çikacak, kardesleri onunla hep çekisme içinde yasayacak” dedi (Tevrat, Tekvin, Bâb 16). 
Ibrahim’in biri köle, biri de özgür kadindan iki oglu vardir. (…) 
Bu kadinlar iki antlasmayi simgelemektedir. Biri Sina Dagi’ndandir, köle olacak çocuklar dogurur; bu Hacer’dir. Oysa göksel Yeruselim özgürdür, annemiz odur.(…) Iste böyle kardesler, bizler cariyenin degil, özgür kadinin (Sara’nin) çocuklariyiz (Incil, Galatyalilar 4/21-31). 

Dünyanin en eski medeniyetlerine ev sahipligi yapan Ortadogu… Insanligin besigi ve Hz. Ibrahim’in ayak izlerini tasiyan yurtlar… Ve Müslümanlar üzerinden süregiden savaslar… Bir bakima 
Hz. Ibrahim’in mirasi pesindeki evlatlarinin amansiz mücadelesi… 
Ortadogu’da yalnizca fikirler, inanislar, canlar degil, tarih de bir katliamin pençesinde. Artik hakikati görenler, Irak ve Suriye’de birinin kani topraga akarken uzaklarda kani bitlenen birilerini, burada bir kursun namludan firladiginda meçhul ülkelerde kabaran cüzdanlari, burada annelerin agitlari gözyaslarina karisirken bir yerlere gizlice kaçirilan tarihi mirasi fark edebiliyorlar. Oynanan oyuna insanligin geçmisiyle hesaplasmasi deniyor ama hakikatte gelecegini belirleme potansiyeline sahip. 
Elinizdeki kitabi yalnizca Roma, Kudüs ve Istanbul ekseninde 
bir casusluk romani olarak degil, ayni zamanda 
Mezopotamya’nin sosyal, siyasi ve sanatsal tarihi gibi de okuyacaksiniz. Iskender Pala’nin her zamanki yetkin 
kaleminden nefes nefese bir polisiye...